کد مطلب:211343 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
توجه به خدا
ابن ابی یعفور می گوید: حضرت صادق را دیدم دست خود را به جانب آسمان كرده می گفت خداوند یك آن و یك لحظه و یك چشم بر هم زدن مرا به خود وامگذار و اشك از محاسنش می ریخت - در این حال چشمش به من افتاد فرمود ای پسر یعفور - خدا كسی را به خود وانگذارد ولو به لحظه ای و لمحه ای در یك آن خداوند یونس بن متی را در كمتر از یك چشم به هم زدن به خود واگذاشت از او گناهی حادث شد - عرض كردم آن گناه كفر بود؟ فرمود نه ولی هلاكت مستلزم آن بود.
[ صفحه 159]
نگارنده گوید این حقیقت از لطایف روحانی است كه خواص متوجه آن می گردند و لذا از ائمه معصومین و شاید از همین امام صادق علیه السلام است كه می فرماید در دعا بخوانید.
ربنا لا تسلط علینا من لا یرحمنا و لا تكلنا الی انفسنا طرفة عین ابدا.
وای بر ما كه یك لحظه به حال و اختیار خود باشیم دیگر عنان از كف ما می رود - زیرا علم و تسلط بر نفس نداریم قدرت بر اداره خود نداریم نظرم آن است كه در مدرسه صدر اصفهان در خدمت مرحوم شیخ محمد خراسانی حكیم ربانی رحمة الله علیه پس از خاتمه دوره شرح منظومه حاجی سبزواری كه چهار سال طول كشید یك روز عصر بر حسب معمول در اطاق استاد می رفتیم و از علم النفس و دقایق روحانی بحث می نمود یاد دارم كه فرمود اگر انسان بر فرضی كه فرض محال محال نیست تمام شؤن زندگی مادی خود را بر حسب دستور شرایع عمل و اجرا كند در عالم وهم و خیال و تفكر و تعقل كمیتش لنگ می شود و آنجا است كه پای بسیاری از پیغمبران سلف به سنگ خورده است باید از خدا خواست كه آنی ما را به خود وامگذارد و در تمام مراحل فكری و سیر و سلوك عقلانی و حركت كمالی نفسانی در وادی اوهام و تخیلات تنها و سرگردان نكند كه سخت ترین وادی های مراحل حیات آنجا است - نهایت این حقیقت عریان و برهنه برای كمتر كسی آن هم در این عصر رخ می دهد زیرا امروز چنان بشر پابند علائق مادی است كه هرگز به وادی تفكر و تدبر در عالم مجردات و سوانح فكری در روحانیات نمی رسد در همان قشر اول ماده مانند كرم در تنیده خود جان می دهد - از این جهت است كه وجود امام برای راهنمائی و نجات از وادی تفكر و تحیر واجب است تا انسان را از سرگردانی و نابخردی نجات بخشد و به كمال حقیقت برساند درست مثل چنان آدمی مثل كسی است كه در یك چهار راهی بیابانی هر چند ساعت از طرفی برود و باز به نقطه اولی برگردد خسته و فرسوده و نیروار دست داده و حب سرگردانی تناول فرموده كه خودش در كار خودش حیران و سرگردان است.
[ صفحه 159]
نگارنده گوید این حقیقت از لطایف روحانی است كه خواص متوجه آن می گردند و لذا از ائمه معصومین و شاید از همین امام صادق علیه السلام است كه می فرماید در دعا بخوانید.
ربنا لا تسلط علینا من لا یرحمنا و لا تكلنا الی انفسنا طرفة عین ابدا.
وای بر ما كه یك لحظه به حال و اختیار خود باشیم دیگر عنان از كف ما می رود - زیرا علم و تسلط بر نفس نداریم قدرت بر اداره خود نداریم نظرم آن است كه در مدرسه صدر اصفهان در خدمت مرحوم شیخ محمد خراسانی حكیم ربانی رحمة الله علیه پس از خاتمه دوره شرح منظومه حاجی سبزواری كه چهار سال طول كشید یك روز عصر بر حسب معمول در اطاق استاد می رفتیم و از علم النفس و دقایق روحانی بحث می نمود یاد دارم كه فرمود اگر انسان بر فرضی كه فرض محال محال نیست تمام شؤن زندگی مادی خود را بر حسب دستور شرایع عمل و اجرا كند در عالم وهم و خیال و تفكر و تعقل كمیتش لنگ می شود و آنجا است كه پای بسیاری از پیغمبران سلف به سنگ خورده است باید از خدا خواست كه آنی ما را به خود وامگذارد و در تمام مراحل فكری و سیر و سلوك عقلانی و حركت كمالی نفسانی در وادی اوهام و تخیلات تنها و سرگردان نكند كه سخت ترین وادی های مراحل حیات آنجا است - نهایت این حقیقت عریان و برهنه برای كمتر كسی آن هم در این عصر رخ می دهد زیرا امروز چنان بشر پابند علائق مادی است كه هرگز به وادی تفكر و تدبر در عالم مجردات و سوانح فكری در روحانیات نمی رسد در همان قشر اول ماده مانند كرم در تنیده خود جان می دهد - از این جهت است كه وجود امام برای راهنمائی و نجات از وادی تفكر و تحیر واجب است تا انسان را از سرگردانی و نابخردی نجات بخشد و به كمال حقیقت برساند درست مثل چنان آدمی مثل كسی است كه در یك چهار راهی بیابانی هر چند ساعت از طرفی برود و باز به نقطه اولی برگردد خسته و فرسوده و نیروار دست داده و حب سرگردانی تناول فرموده كه خودش در كار خودش حیران و سرگردان است.